تأثیر سطوح جیره ای اسانس مرزه خوزستانی و آلفاتوکوفرول بر عملکرد تولیدی و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

این تحقیق به منظور بررسی سطوح مختلف اسانس مرزه خوزستانی و آلفاتوکوفرول در جیره بر عملکرد تولید و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در جوجه های گوشتی تحت تنش گرما، با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی سویه راس (308) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو جیره رشد و پایانی بدون افزودنی (تیمار شاهد)، حاوی سطوح 200، 400 و 600 میلی گرم در کیلوگرم اسانس مرزه خوزستانی و 200 میلی گرم در کیلوگرم آلفاتوکوفرول بودند. هر تیمار شامل 4 تکرار و در هر تکرار 4 قطعه جوجه وجود داشت. اثر تیمار بر مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک در سن 35 روزگی معنی دار نبود. میانگین وزن زنده جوجه های دریافت کننده خوراک های حاوی اسانس مرزه به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد و گروه تغذیه شده با جیره حاوی آلفا توکوفرول در سن 35 روزگی بود (p<0.05). اختلاف معنی داری در وزن نسبی (درصد از وزن نسبی) لاشه، قلب، طحال، کیسه صفرا، کبد، چربی حفره شکمی و تیموس، بین جوجه های دریافت کننده تیمار های مختلف در سن 35 روزگی مشاهده نشد (p>0.05). وزن نسبی چربی گردن در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی آلفا توکوفرول و جیره حاوی 600 میلی گرم در کیلوگرم اسانس مرزه خوزستانی به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (p<0.05). وزن بخش های مختلف روده و پانکراس در سن 35 روزگی تحت تأثیر سطوح مختلف اسانس مرزه و آلفاتوکوفرول قرار نگرفت. سطح 400 میلی گرم در کیلوگرم اسانس مرزه در جیره غذایی، موجب افزایش معنی دار قابلیت هضم ایلئومی ماده خشک، چربی و پروتئین خام در سن 35 روزگی نسبت به سایر تیمارها شد. (p < 0.05) اما بر قابلیت هضم خاکستر تاثیر معنی داری نداشت. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن400 میلی گرم در کیلوگرم اسانس مرزه خوزستانی باعث بهبود قابلیت هضم ایلئومی گردید. همچنین سطح 600 میلی گرم در کیلوگرم موجب کاهش چربی لاشه جوجه های گوشتی می شود.